| CHEMISCHE COMPOSITIONG |
| Groep |
C |
Si |
Mn |
P |
S |
Cr |
Mo |
Ni |
Cu |
Kenmerk |
| 304-A2 |
0,1 |
1 |
2 |
0,05 |
0,03 |
15-20 |
|
8-19 |
4 |
Het middelgrote verhardende tarief, geschikt voor algemene koude verwerking en het uitrekken zich, koude verwerkingsprestaties is goed, algemeen gebruikt voor externe hexagonale bouten, noten en pakkingenproducten. |
| 316-A4 |
0,08 |
1 |
2 |
0,045 |
0,03 |
16.18.5 |
2-3 |
10-15 |
1 |
Toevoegend molybdeen, is de corrosieweerstand beter dan 304, vooral geschikt voor zeewater en chemische media, meer corrosieweerstand en het kuiltjes maken in weerstand. |
Het roestvrije staal is kort voor roestvrij zuurvast staal. De zwakke corrosieve media zoals lucht, stoom, water of roestvrij staal worden genoemd roestvrij staal, terwijl de chemische corrosieve media zoals zuur, alkali en zout zuurvast staal worden genoemd.
Wegens het verschil in chemische samenstelling tussen hen, is hun corrosieweerstand verschillend. Het gemeenschappelijke roestvrije staal is over het algemeen niet bestand tegen chemische middelgrote corrosie, terwijl het zuurvaste staal over het algemeen roestvrij is. De term „roestvrij staal“ verwijst niet alleen naar één soort roestvrij staal, maar ook naar meer dan één honderd industriële roestvrije stalen. Elk ontwikkeld roestvrij staal heeft goede eigenschappen op zijn specifieke toepassingsgebieden. De sleutel tot succes is eerste om het gebruik te begrijpen, en dan de correcte staalkwaliteit te bepalen. Er zijn gewoonlijk slechts zes types van staal met betrekking tot de toepassing van de bouw structuren. Zij allen bevatten chromium 17-22% en nikkel in betere staalkwaliteiten. De toevoeging van molybdeen kan atmosferische corrosie, vooral weerstand verder verbeteren tegen chloride-bevattende atmosferische corrosie.
Het roestvrije staal verwijst naar staal dat tegen zwakke corrosieve media zoals lucht, stoom, water en chemische corrosieve media zoals zuur, alkali en zout bestand is, die ook als roestvrij staal worden bekend. In praktische toepassing, wordt het staal bestand tegen zwak corrosiemiddel vaak genoemd roestvrij staal, terwijl het staal bestand tegen chemisch corrosiemiddel zuurvast staal wordt genoemd. Wegens het verschil in chemische samenstelling, is de eerstgenoemde niet noodzakelijk bestand tegen chemische middelgrote corrosie, terwijl de laatstgenoemde over het algemeen roestvrij is. De corrosieweerstand van roestvrij staal hangt van de het legeren elementen in het staal af.
Structurele Samenstelling: De corrosieweerstand van roestvrij staal vermindert met de verhoging van koolstofinhoud. Daarom is de koolstofinhoud van de meeste roestvrije stalen laag, tot 1,2%, en dat van sommige staal is nog lager dan 0,03% (b.v. 00Cr12). Het belangrijkste het legeren element in roestvrij staal is chromium. Slechts wanneer de inhoud van chromium een bepaalde waarde bereikt, heeft het staal corrosieweerstand. Daarom is de algemene inhoud van Cr (chromium) in roestvrij staal minstens 10,5%. Het roestvrije staal bevat Ni, Ti, Mn, N, Nb, Mo, Si, ook Cu en andere elementen.
VERGELIJKING MET KOOLSTOFSTAAL
1. Dichtheid
De dichtheid van koolstofstaal is lichtjes hoger dan dat van ferriet en martensite roestvrij staal, maar lichtjes lager dan dat van austenitic roestvrij staal.
2. Weerstandsvermogen
Het weerstandsvermogen stijgt in volgorde van koolstofstaal, ferriet, martensite en austenitic roestvrij staal.
3. De orde van lineaire uitbreidingscoëfficiënt is gelijkaardig. Austenitic roestvrije staal is hoogst terwijl het koolstofstaal het kleinst is.
4. Het koolstofstaal, ferritic roestvrije staal en martensitic roestvrije staal hebben magnetisme, terwijl austenitic roestvrije staal geen magnetisme heeft, maar het zal magnetisme veroorzaken wanneer martensitic transformatie tijdens het koude het werk verharden voorkomt. De thermische behandeling kan worden gebruikt om de martensitic structuur te elimineren en zijn nonmagnetism te herstellen.
Vergeleken met koolstofstaal, heeft austenitic roestvrije staal de volgende kenmerken:
1) Hoog weerstandsvermogen, ongeveer 5 keer dat van koolstofstaal.
2) De grote lineaire uitbreidingscoëfficiënt is 40% groter dan dat van koolstofstaal, en met de verhoging van temperatuur, de waarde dienovereenkomstig van de lineaire verhogingen van de uitbreidingscoëfficiënt.
3) Het lage warmtegeleidingsvermogen is ongeveer 1/3 van dat van koolstofstaal.
